Puszcza Kampinoska

Kampinoski Park Narodowy leży w województwie mazowieckim tuż przy północno zachodniej granicy Warszawy. Jest to obszar kompleksów leśnych, położonych na dnie pradoliny Wisły, ograniczonych korytem rzek: Wisły oraz Bzury, a od południa wysokim tarasem Równiny Błońskiej. Warto wiedzieć, że wydmy Puszczy Kampinoskiej tworzą jeden z najbardziej interesujących kompleksów wydm śródlądowych tego typu w Europie. Teren Puszczy Kampinoskiej jest urozmaicony. Część parku znajdująca się najbliżej Warszawy jest bagnista, stąd po deszczu na ścieżkach mogą się zdarzać rozległe, ale płytkie kałuże. Z kolei w północnej, wydmowej części Puszczy, drogi bywają bardziej zapiaszczone. Jest jednym z dwóch parków narodowych w świecie położonych w bezpośrednim sąsiedztwie stolicy państwa. Takie położenie nie jest bez znaczenia dla Warszawy. Przy wiatrach wiejących głównie z zachodu, statystycznie, co trzy dni nad miasto nawiewane jest świeże powietrze znad Puszczy Kampinoskiej, jest więc ona "zielonymi płucami Warszawy".
Kampinoski Park Narodowy w swych granicach posiada 22 obszary ochrony ścisłej stanowiącej 12% areału Parku. Ponad 70% powierzchni Parku zajmują lasy. Podstawowym gatunkiem drzew jest sosna.
Kampinoski Park Narodowy stanowi cenny teren lęgowy ptaków i ważne miejsce na trasie ich wędrówek. Z powodu swej różnorodności biologicznej obszar KPN jest jedną z najważniejszych ostoi fauny niżu polskiego, został także uznany przez UNESCO za rezerwat biosfery, a przez Parlament Europejski za ostoję ptaków o randze europejskiej.

Na terenie Kampinoskiego Parku Narodowego są bardzo dobre warunki do uprawiania turystyki.
Turystyka piesza oferuje do dyspozycji turystów około 360 km znakowanych pieszych szlaków turystycznych. Przykładem może być szlak czerwony prowadzący od Dziekanowa Leśnego do Brochowa i łączący najbardziej atrakcyjne miejsca Parku, ukazujący wszystkie typy i rodzaje krajobrazu. Na północnym i południowym pasie wydmowym przebiega szlak niebieski i zielony. Trzy szlaki równoleżnikowe łączą przystanki autobusów miejskich na granicach Warszawy z trzema miejscowościami w zachodniej części rejonu, gdzie znajdują się wartościowe zabytki architektoniczne - w Brochowie, Kampinosie i Żelazowej Woli. Kilka szlaków spełnia rolę tras łącznikowych wiodących od punktów wyjściowych w kierunku szlaków równoleżnikowych. Część szlaków w rejonie położonym najbliżej Warszawy spełnia rolę tras przechadzkowych.

Turystyka rowerowa na terenie Puszczy jest dozwolona. Uprawiający tego rodzaju turystykę powinni pamiętać, że w Puszczy Kampinoskiej rowerem poruszać się wolno tylko szlakami znakowanymi oraz drogami publicznymi - dużymi, zwykle utwardzonymi drogami łączącymi miejscowości. Szlaki turystyki pieszej nie na wszystkich odcinkach nadają się dla roweru, a ponadto często wiodą drogami piaszczystymi, co czyni jazdę bardzo uciążliwą. W ostatnich latach wyznakowano wokół Puszczy specjalną okrężną trasę rowerową - Kampinoski Szlak Rowerowy, jednak jest ona długa, przeznaczona dla kolarzy o zacięciu bardziej sportowym niż turystyczno-relaksowym.

Turystyka narciarska w sezonie jest dość krótka, ponieważ na ogół zimy podwarszawskie nie są zbyt śnieżne, lecz wtedy, gdy pokrywa śnieżna jest wystarczająca, Puszcza Kampinoska jest niezłym terenem dla turystów wykorzystujących narty biegowe. Nie można tu uprawiać zjazdów, bo wydmy są na to za niskie, nie mówiąc o tym, że podlegają ochronie. Zgodnie z przepisami parkowymi należy korzystać ze znakowanych tras turystyki pieszej lub rowerowej, ponieważ Kampinoski Park Narodowy nie ma specjalnie oznakowanych szlaków dla narciarstwa biegowego. Jednak te oficjalne ograniczenia nie przeszkadzają, by pokonywać atrakcyjne trasy dla turystów wędrujących, wykorzystując narty śladowe, czy biegówki.

Turystyka konna niestety jest zakazana, poza wyjątkiem, gdy uzyska się jednorazową zgodę Dyrektora KPN. W projekcie jest wytyczenie kilku szlaków turystyki konnej na obrzeżach Puszczy. Dopóki to nie nastąpi, regulamin parku narodowego nie zezwala na konną wędrówkę po puszczańskich szlakach, z uwagi na duże zniszczenia leśnych dróg powodowane przez kopyta końskie. Natomiast w otulinie jest wiele ośrodków jeździeckich, stadnin i stajni, gdzie można nie tylko nauczyć się jazdy konnej, ale także odbywać przejażdżki po okolicach, a po uzyskaniu zgody Dyrektora KPN również po niektórych fragmentach Parku. Największym skupiskiem takich ośrodków jest otoczenie podwarszawskich Łomianek w miejscowościach: Dąbrowa Leśna, Dąbrowa Nowa, Kępa Kiełpińska, Wilczeniec, ale są także w dalej położonych miejscowościach: Kampinos, Korfowe, Sianno. Z roku na rok ośrodków przybywa.

 

Serwis Internetowy o Puszczy Kampinoskiej
www.kampinoska.waw.pl